Το ψαλίδι: μια από τις πιο γρουσούζικες εφευρέσεις!

Το ψαλίδι: μια από τις πιο γρουσούζικες εφευρέσεις!

ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠ' ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΚΕΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ!

Για τους δεισιδαίμονες φίλους μας, λέγεται πως είναι κακή τύχη αν:

  • Πέσει το ψαλίδι στο πάτωμα (αν καρφωθεί και στο πάτωμα, τη βγάζεις - δεν τη βγάζεις τη βδομάδα)! 
  • Το αφήσεις με τις λεπίδες ανοιχτές!
  • Ξελασκάρουν οι λεπίδες την ώρα που το χρησιμοποιείς!
  • Το λάβεις σαν δώρο (ή δώσεις ένα ψαλίδι για δώρο)!
  • Ανοιγοκλείσεις ένα ψαλίδι την ώρα της γαμήλιας τελετής (ο γαμπρός θα μείνει ανίκανος σύμφωνα με μια αφρικανική δεισιδαιμονία)!
  • Χρησιμοποιήσεις ψαλίδι την Πρωτοχρονιά!
  • Σπάσεις και τις δύο λεπίδες (το χειρότερο αυτό)!

Παρ’ όλες τις δεισιδαιμονίες εγώ πιστεύω πως είμαστε φουλ τυχεροί που υπάρχουν τα ψαλίδια, γιατί είναι μια σούπερ χρήσιμη εφεύρεση για να κόβεις πράγματα με μια σχετική ακρίβεια! (ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΙ). Αν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τα κάνουμε όλα με μαχαίρια και λεπίδες, λες και είμαστε αντεροβγάλτες!

Σαν κόνσεπτ το ψαλίδι είναι μια πολύ απλή κατασκευή, καθώς αποτελείται απλά από δύο λεπίδες βιδωμένες στη μέση τους, με δυο λαβές στις καταλήξεις τους!

Από όσο γνωρίζουμε τα πιο παλιά ψαλίδια εμφανίστηκαν πριν από περίπου 3500 χρόνια στη Μεσοποταμία (σημερινό Ιράκ).

Αυτά τα πρώτα ψαλίδια είχαν δύο χάλκινες λεπίδες που συνδέονταν στις λαβές με μια εύκαμπτη λωρίδα και λειτουργούσαν κάπως σαν τους νυχοκόπτες και τα τσιμπιδάκια!

Αυτό ήταν και το μόνο είδος ψαλιδιού που υπήρχε μέχρι και τα μέσα του 18ου αιώνα!

Το ψαλίδι έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα βγήκε πρώτη φορά στην αγορά για ευρεία χρήση γύρω στο 1760 από τον Ρόμπερτ Χίνκλιφ, στο Σέφιλντ της Αγγλίας!

ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΨΑΛΙΔΙΑ ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΕΣ;

Στα ψαλίδια για αριστερόχειρες οι λεπίδες είναι ανεστραμμένες, ώστε να μπορεί να βλέπει κάποιος που κρατάει το ψαλίδι από το αριστερό τι ακριβώς κόβει! (Σας το είπα όσο πιο απλά γίνεται γιατί γενικά παίζει ολόκληρη επιστήμη γύρω από τη φάση του ψαλιδιού ανάλογα με το ποιο χέρι το κρατάς!)

Ετυμολογικά είναι κάπως νεφελώδες το τοπίο, γιατί η λέξη ψαλίδι(ον) είναι υποκοριστικό της αρχαίας ελληνικής λέξης “ψαλίς” που σημαίνει, well, ψαλίδι… (αν ξέρει κανείς στα σχόλια να μας πει κάτι πιο κουλ για την προέλευση της λέξης, πλιζ ντου ιτ!)

ΝΙΩΣΤΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ! 

Αν δεν είχε εφευρεθεί το ψαλίδι, η ταινία του Τιμ Μπάρτον “Ο Ψαλιδοχέρης” δε θα είχε συμβεί ποτέ και δε θα απογειωνόταν η καριέρα του Τζόνι Ντεπ και ποιος ξέρει πώς θα έμοιαζε ο κόσμος σήμερα!