Τελείωσαν οι διακοπές, αλλά όχι και το διάβασμα.

Εντάξει, η αλήθεια να λέγεται, ο Σεπτέμβρης είναι σίγουρα για αρκετούς, από τους χειρότερους μήνες της χρονιάς. Ποιος χαίρεται άλλωστε όταν τελειώνουν οι διακοπές και γυρνάει στη δουλεία, στη σχολή ή στο σχολείο; Κανείς.

Αλλά με τη σωστή παρέα, όλα γίνονται καλύτερα, και ποια είναι η καλύτερη παρέα; Τα βιβλία.

Πάμε να δούμε λοιπόν 5 βιβλιοπροτάσεις  για τον Σεπτέμβρη: 

Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχουμε δύο χρονικές περιόδους. Το παρελθόν, στο οποίο δολοφονείται η Αλάσκα Σάντερς και συλλαμβάνουν τον υπαίτιο, και το παρόν που συνειδητοποιούν πως ο ένοχος ήταν μάλλον ο λάθος άνθρωπος.

Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, παρά κάποιες υπερβολές και αχρείαστα εκτενείς περιγραφές. Απολαμβάνω πολύ τη γραφή του συγγραφέα, κάτι πολύ σημαντικό για βιβλίο με τόσες σελίδες. Με κέρδισε από την αρχή, και εννοείται δεν κατάφερα να μαντέψω πως θα εξελιχθεί η ιστορία.

Πιστεύω είναι μια ιδανική επιλογή για τους λάτρεις του μυστηρίου, που δεν θέλουν να διαβάσουν και κάτι σκληρό. Είναι πολύ ατμοσφαιρικό και δημιουργεί έντονες εικόνες, επομένως θα το χαρακτήριζα και safe επιλογή.

Το τέλειο enemies to lovers σε γραφείο δεν υπά….. Άκυρο το βρήκαμε τελικά! Όταν τα ρομαντικά μυθιστορήματα υποστηρίζουν πως είναι enemies to lovers [ εκτός από τα φαντασίας γιατί εκεί είναι όντως ], παρακαλώ πολύ να είναι σαν το Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ! Δεν θέλω ένα δύο τσακωμούς και τέλος, θέλω ένταση, νεύρα, κανονικό μίσος και παράλληλα τρελή ερωτική έλξη. Αυτό λοιπόν είδαμε στο συγκεκριμένο βιβλίο, και δηλώνω ενθουσιασμένη!

660 σελίδες που κυλάνε νερό, με ένα υπέροχο και φρέσκο λοβ στόρυ που με κράτησε από τις πρώτες σελίδες μέχρι το τέλος. Τέλειες ατάκες, τέλεια κόντρα, τέλειο tension, τόσες όσες πιπερίτσες και πάει λέγοντας. Από τα πιο δροσερά και fun ρομαντικά μυθιστορήματα που διάβασα φέτος. Με λίγα λόγια το rom com στα καλύτερα του.

Το 1963, η 23χρονη Annie Ernaux μαθαίνει πως είναι έγκυος, σε ένα παιδί που ποτέ δεν ήθελε. Ξέρει πως εκείνη την εποχή μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη θα στιγματίσει τόσο την ίδια όσο και την οικογένεια της, για αυτό και είναι αποφασισμένη να την τερματίσει με κάθε κόστος. Αυτό λοιπόν το «γεγονός», χαράσσεται για πάντα στη μνήμη της.

Ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό, περίπου σε μορφή ημερολογίου, και δείχνει με πολύ απλό, ωμό και σκληρό τρόπο, πως μια γυναίκα χωρίς τα αυτονόητα δικαιώματα πάνω στην απελπισία της θα φτάσει στα άκρα. Και όλο αυτό επειδή υπάρχει ένας νόμος που της απαγορεύει να επιλέξει τι θέλει να κάνει στο ΔΙΚΟ ΤΗΣ σώμα.

«Αν δεν αποτολμήσω αυτό το εγχείρημα, θα νιώθω ένοχη ότι αποσιώπησα την πραγματικότητα των γυναικών και αποδέχτηκα έναν κόσμο που τον διέπει η ανδρική κυριαρχία.»

Ένα σκοτεινό παρελθόν, μια φοβισμένη μητέρα, σκύλοι, κογιότ, ένα κοριτσάκι που βλέπει ανύπαρκτα πράγματα και πολλά άλλα, είναι εκείνα που χτίζουν μια ιδανική ατμόσφαιρα για ένα βιβλίο της κατηγορίας των θρίλερ

Έχοντας διαβάσει και το προηγούμενο βιβλίο της συγγραφέως, οι προσδοκίες ήταν ψηλά και ευτυχώς δεν απογοητεύτηκα To Σαντάιαλ είναι ένα καλοδουλεμένο ψυχολογικό θρίλερ, με πολλά κοινωνικά μηνύματα, ανατροπές και πολλαπλές *wtf* στιγμές!

Η συγγραφέας έχει ταλέντο στο να μπερδεύει τον αναγνώστη και να τον κάνει να μην καταλαβαίνει τίποτα, χωρίς όμως να μειώνει την αγωνία του για το πως θα εξελιχθεί η ιστορία. Ίσα ίσα, όσο πιο πολύ δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται, τόσο περισσότερο θες να διαβάσεις για να μάθεις.

Είναι από εκείνα τα βιβλία που τελειώνουν πριν καλά καλά το καταλάβεις, και οι fans των θρίλερ θα το λατρέψουν!

Το ως τη τελευταία λέξη έχει πρωταγωνίστρια την έφηβη Σαμάνθα (Σαμ για τους φίλους), η οποία έχει ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Δεν έχω διαβάσει ξανά κάτι παρόμοιο σε βιβλίο, και όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν λατρεύω όταν τα νεανικά κοινωνικά μυθιστορήματα πραγματεύονται διαταραχές ( πχ Διαλυμένο κορίτσι που ήταν υπέροχο επίσης ). Είναι ένας όμορφος τρόπος τόσο οι ενήλικες όσο και οι έφηβοι να ενημερώνονται για κάποια πράγματα. Το βιβλίο μου άρεσε πολύ που λέτε, κυρίως επειδή ένιωθα πως η πρωταγωνίστρια ήταν έφηβη [ σε κάποια βιβλία οι έφηβοι δεν μοιάζουν έφηβοι για κάποιο λόγο], αλλά και επειδή είδα ως έναν βαθμό πως λειτουργεί ένα μυαλό που μπορεί να πάσχει από τη συγκεκριμένη διαταραχή. Πολύ ενδιαφέρον και επιμορφωτικό λοιπόν, με τρόπο που δεν κουράζει όντας προσιτό και σε μικρότερες ηλικίες. Έδειχνε τη σημασία του να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και να βάζουμε τα όριά μας εκεί που πρέπει. Να πω επίσης πως είχε και ένα love story που βρήκα πάρα πολύ γλυκό!

Εννοείται πως το προτείνω.