Σε ένα γεύμα με τους συναδέλφους του, θυμήθηκε μια ιστορία που τους είπε (μάλλον για να σπάσει τον πάγο) για μια φορά που είχε βγει με τις λαστιχένιες μπότες του στα χιόνια!

Παρατήρησε πως ο πάγος αντί για να κολλήσει στις μπότες, “ξεφλούδισε” εύκολα από αυτές έχοντας πάρει και σχήμα! Έτσι ξεκινάει να φτιάχνει διάφορες παγοθήκες, είτε μεταλλικές με λαστιχένια διαχωριστικά είτε εντελώς φτιαγμένες από καουτσούκ! Με την ίδια λογική που ο πάγος δεν κόλλησε στη λαστιχένια μπότα, έτσι δε θα κόλλαγε και στις λαστιχένιες παγοκυψέλες και θα μπορούσε να βγει εύκολα και να είναι έτοιμος για χρήση!

Οι παγοκύστες όμως που είναι μιας χρήσης (αυτές που είναι σαν πλαστικές σακούλες που τις βρίσκω φουλ άβολες) εφευρέθηκαν το 1978 από τον Δανό Έρλινγκ Βάνγκενταλ-Νίλσεν! Ένα βράδυ που ήταν με την παρέα του χρειαζόντουσαν περισσότερο πάγο από όσο χωρούσε στις πλαστικές παγοθήκες. Έτσι παίρνει μια πλαστική σακούλα, τη γεμίζει με νερό, τη βάζει στην κατάψυξη και μετά θρυμματίζει με ένα σφυρί τον πάγο (γατάκι Έρλινγκ τα έχουμε κάνει και εμείς αυτά)! Από εκεί του σκάει η ιδέα να φτιάξει πλαστικές συσκευασίες με ξεχωριστά διαχωριστικά για τα παγάκια!

Γιατί κάπως άβολο να πρέπει να βγάλεις σφυρί κάθε φορά για να πιεις ένα σπιτικό μοχίτο!!!