Δεν είναι λίγες οι φορές που διάβασα ένα βιβλίο λόγω του τρελού hype που είχε στο TikTok, και απογοητεύτηκα οικτρά.

Ωστόσο, είναι φορές που πετυχαίνω βιβλία που καταλήγω να λατρεύω, και να χαρακτηρίζω μετά από καιρό αγαπημένα μου.

Ένα από αυτά, είναι και το Διαλυμένο Κορίτσι, του οποίου το hashtag #girlinpieces στο TikTok έχει 222.5 εκατομμύρια προβολές.

Θα έλεγε κανείς πως αυτά είναι παααάρα πολλά views, και έτσι προκύπτει η ερώτηση: 

«Αξίζει τελικά να το διαβάσω;»

Δεν θα σου καθυστερήσω την απάντηση. 

Προφανώς και αξίζει, και παρακάτω θα εξηγήσω τους λόγους που το αγάπησα και πλέον το προτείνω.

Πάμε λίγο στην υπόθεση για αρχή. 

Η Σάρλοτ στα δεκαεπτά της έχει χάσει όσα άλλοι άνθρωποι δεν χάνουν σε ολόκληρη τη ζωή τους. Όμως δεν χρειάζεται να τα σκέφτεται, ή τουλάχιστον προσπαθεί να μη τα σκέφτεται, και το σπασμένο γυαλί είναι ο σύμμαχός της σε αυτό. Κάθε ουλή σκληραίνει όλο και περισσότερο την καρδιά της, όμως πάλι δεν είναι αρκετό.

Όταν αναγκάζεται να φύγει από την κλινική για άτομα με τάσεις αυτοτραυματισμού όπου νοσηλευόταν, θα βρεθεί μόνη της, σε έναν κόσμο που δεν της έχει φερθεί καλά και δεν ξέρει να εμπιστευτεί.

Με το που ξεκινάς το βιβλίο βουτάς στα βαθιά, νιώθεις μια δυσφορία ίσως, καθώς σαν θέμα είναι αδιαμφισβήτητα βαρύ και δεν περίμενες κάτι τέτοιο σε ένα βιβλίο που απευθύνεται και σε εφήβους. 

Στη συνέχεια όμως ελαφραίνει λίγο το κλίμα, ανοίγει η χαραμάδα με φως και λες «Ααα οκει, ναι, ίσως δεν είναι τόσο βαρύ τελικά». Μετά βέβαια σκοτεινιάζει πάλι. Και φωτίζει ξανά. Και μετά διαβάζεις τον επίλογο και κλαις.

(Δεν ξέρω γιατί χρησιμοποίησα β´ ενικό, για μένα μιλάω)

Το βιβλίο αυτό μου άρεσε απροσδόκητα πολύ, ειδικά αφού κατάλαβα πως η συγγραφέας εμπνεύστηκε την ιστορία από προσωπικά της βιώματα. 

Θεωρώ πως τα θέματα της κατάθλιψης, του αυτοτραυματισμού και γενικότερα των ψυχικών ασθενειών, θεωρούνται δυστυχώς ακόμα ταμπού. Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, και χαίρομαι που η συγγραφέας βρήκε το θάρρος να αντλήσει από προσωπικές της εμπειρίες δύναμη για να γράψει κάτι αφιερωμένο σε αυτό. Είναι σημαντικό να μπορούμε να μιλήσουμε για αυτά χωρίς να υπάρχει ντροπή ούτε φόβος, γιατί είναι χιλιάδες άτομα που μπορεί να περνάνε κάτι παρόμοιο, και να βρουν παρηγοριά σε ένα βιβλίο σαν αυτό (ή και γενικότερα σε βιβλία με θέματα ψυχικής υγείας).

Αλλά το βιβλίο δεν είναι μόνο για άτομα που ταυτίζονται με την Σάρλοτ. 

Είναι και για άτομα που θέλουν να μπουν στο μυαλό ενός κοριτσιού που περνάει πραγματικά δύσκολα, και να προσπαθήσουν έστω και λίγο να καταλάβουν.

Παρόλα αυτά, είμαι διστακτική όταν το προτείνω, γιατί είναι αρκετά βαρύ παρά το αισιόδοξο μήνυμα που θέλει να περάσει στο τέλος. 

Επομένως θα έλεγα οπωσδήποτε να δείτε τα Trigger Warnings, ειδικά αν είστε κάτω των 18.

Για εμένα είναι από τα βιβλία που πραγματικά χάρηκα όταν μεταφράστηκε, και ακόμα περισσότερο όταν κατάλαβα πως αξίζει όλο το hype που έχει.

Ένα βιβλίο βαρύ και στενάχωρο.

Ένα βιβλίο τρομακτικά ρεαλιστικό.

Ένα βιβλίο ελπιδοφόρο.

Ένα βιβλίο σημαντικό, που πρέπει να διαβαστεί.