Λοιπόν που λέτε... το μηχάνημα το πήρα για να βάψω τα 30χρονα καλοριφέρ του σπιτιού, τα οποία αν είχα χρήματα να πάρω άλλα, τότε πολύ απλά θα τα... πέταγα.
Τόσο χάλια ήταν.
Χιλιο-σκασμένα, σκουριασμένα... χάλια.
Μου περνά απ' το μυαλό η ιδέα του ηλεκτρικού πιστολιού βαφής που χάζευα πριν κανα δυό χρόνια, μπαίνω skroutz, βλέπω το συγκεκριμένο, διαβάζω περιγραφές και λέω... δε βαριέσαι, το πολύ πολύ να πετάξω 70κάτι ευρώ... τόσα έχω πετάξει εδώ κι εκεί σε χαζομάρες.
Ούτως ή άλλως, χρησιμοποιώντας πινέλο και ρολάκι ήμουν βέβαιος πως το αποτέλεσμα θα ήταν απογοητευτικό, οπότε λέω... θα γίνουν που θα γίνουν χάλια, ε, ας τα κάνω χάλια με το πιστόλι :)
Αν όμως πετύχει... την έκανα λαχείο.
Σημειωτέον, πρώτη φορά θα χρησιμοποιούσα πιστόλι βαφής.
Προμηθεύτηκα το μηχάνημα και αμέσως ξεκίνησα την προεργασία που, όπως αποδείχτηκε, ήταν και το πιό δύσκολο κομμάτι της όλης διαδικασίας.
Αγόρασα ένα προσάρτημα για τον γωνιακό τροχό, το οποίο ήταν ένα συρμάτινο βουρτσάκι με πολύ χοντρή 'τρίχα'.
Τα έτριψα και τα ξαναέτριψα, τα γυαλοχαρτάρισα για να σπάσουν οι χοντράδες που άφησε το βουρτσάκι, τα καθάρισα με δυαλυτικό νίτρου και... μετά από πολύ κόπο, ιδρώτα, απελπισία και... γαϊδουρινή επιμονή και υπομονή, έτοιμα για βάψιμο.
Είχα διαβάσει στα σχόλια εδώ στο skroutz πως πετάει πολύ χρώμα, οπότε όντας υποψιασμένος, πριν αρχίσω έκλεισα τελείως τη ροή, άνοιγα λίγο λίγο και δοκίμαζα σε ένα μεγάλο χαρτόνι για να δω την ποσότητα που πετάει.
Όταν το ρύθμισα στα μέτρα μου (πανεύκολη διαδικασία), τα υπόλοιπα ήρθαν μόνο τους μέχρι και τη λήξη της εργασίας...
Προχωρόντας και αφού πήρα τον αέρα του εργαλείου, αύξησα τη ροή οπότε και επιταχύνθηκε και η διαδικασία.
Στο δια ταύτα:
Τα καλοριφέρ έγιναν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ.
Το μηχάνημα ξεπέρασε ΚΑΘΕ προσδοκία μου.
Το μήκος της σωλήνας του αέρα και του ρεύματος ήταν τόσο, όσο χρειαζόταν για να μη δυσανασχετήσω καθόλου μα καθόλου, καθ' όλη τη διάρκεια της εργασίας.
Να σημειώσω βέβαια πως συμπεριλαβάνεται και ιμάντας για να 'φορέσεις' τον κομπρέσορα και να κάνεις βόλτα βάφοντας, κάτι που στη δική μου περίπτωση δε χρειάστηκε.
Καθαρίζεται εύκολα με δυαλυτικό νίτρου, όπως ακριβώς καθαρίζεται και ένα μεταλλικό (είχα δει να καθαρίζουν).
Το μόνο που πρέπει να έχει κανείς υπόψη του, είναι πως κατά την πλύση θα πρέπει να αφαιρεί το στρογγυλό λαστιχάκι (o-ring) που υπάρχει στο σώμα του πιστολιού όταν το αποσυναρμολογείς, γιατί το δυαλυτικό θα το... δυαλίσει.
Έχω και ένα αρνητικό που βρήκα στο εργαλείο, το μοναδικό.
Είναι αρκετά θορυβώδες.
Δεν έχω καμία εμπειρία από άλλα μηχανήματα τέτοιου τύπου για να έχω μέτρο σύγκρισης, όμως... αυτό που έχω να πω είναι πως καθότι μανιώδης diy-er, γνωρίζω αρκετά καλά από θορύβους εργαλείων γενικότερα.
Ε, αυτό είναι αρκετά θορυβώδες.
Μετά από κάποια ώρα συνεχούς χρήσης, 'βούιξαν' (κυριολεκτικά όμως) τα αυτιά μου.
Και έβαφα και στον ακάλυπτο, σε ανοικτό χώρο.
Εκτιμώ πως η χρήση ακουστικών - ωτασπίδων, είναι αναγκαία σε παρατεταμένη χρήση.
Έπεται βαφή σε πόρτες - ντουλάπες με ριπολίνη νερού, οπότε και θα συμπληρώσω την εμπειρία που θα αποκτήσω και με αυτό το είδος βαφής, σε επίπεδες πλέον επιφάνειες και με διαφορετικό είδος χρώματος.
Ζητώ συγγνώμη για τη μακρόσυρτη περιγραφή, προέρχεται από τον ενθουσιασμό του επιτυχούς αποτελέσματος και της εύρυθμης λειτουργίας του εργαλείου.
Καλή συνέχεια!
Υ.Γ. Τα τέσσερα αστέρια ξεκάθαρα λόγο του αρκετού θορύβου που παράγει. Σε όλα τα άλλα, καραμπινάτο 5άρι!
