Σαν γραφή κλασικό βιβλίο της Μαντά. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από αυτό που περιμένεις να διαβάσεις απο την συγκεκριμένη. Σαν ιστορία, τι να κρίνεις, όταν πρόκειται για υπαρκτά πρόσωπα?

υπέροχο βιβλίο... όλοι θα βρούμε ένα "" κομμάτι "μας μέσα του.. κοινές σκηνες και με την δική μας μητέρα.. λύτρωση για την συγγραφέα.. μπράβο

Άκουγα πολύ συχνά κόσμο να μιλάει για τη Λένα Μαντά λέγοντας τα καλύτερα τόσο για το βιβλίο της όσο και για την ίδια. Είχα μάλιστα την χαρά να τη δω κι από κοντά αρκετά χρόνια πριν σε μια παρουσίασή της στην πόλη μου. Ωστόσο, δεν μπήκα ποτέ σε πειρασμό να διαβάσω κάποιο έργο της. Λάθος μου!
Την επόμενη κιόλας μέρα από την παρουσίαση του νέου της βιβλίου "Ζωή σε πόλεμο" ξεκίνησα την ανάγνωσή του. Βλέποντας κανείς το εξώφυλλο εντυπωσιάζεται και νιώθει ένα κύμα συναισθημάτων να τον καταβάλλει. Τόσο η όμορφη εικόνα μαμάς και κόρης η μία απέναντι από την άλλη όσο και το όμορφο τοπίο της Κωνσταντινούπολης από πίσω τους σε βάζουν σε σκέψεις.
"Ζωή σε πόλεμο" ο τίτλος. Και κάπου εδώ, αφού έχεις παρατηρήσει για αρκετά λεπτά το εξώφυλλο, αναρωτιέσαι σε ποιον πόλεμο αναφέρεται η συγγραφέας. Διαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου όμως καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μεταφορά (μάλλον).
Από τις πρώτες κιόλας γραμμές του το αγάπησα. Η αφήγηση των παιδικών χρόνων της Λένας Μαντά, οι ρίξεις στην οικογενειά της μου προκάλεσαν μια πληθώρα συναισθημάτων. Οι όμορφες εικόνες και περιγραφές με ταξίδεψαν σε μιαν άλλη εποχή, σε έναν άλλο τόπο. Στην Κωνσταντινούπολη. Σε μια περίοδο απελάσεων όπου οι Τούρκοι απαγορεύουν τη διαμονή των Ελλήνων στην Τουρκία διότι θεωρούνται απειλή, η οικογένεια της μητέρας της συγγραφέως χωρίζεται. Η Φραντζέσκα (η μητέρα της Λένας Μαντά) ερωτεύεται τον Στέλιο (τον πατέρας της Λένας Μαντά) και κάπου εκεί ο αναγνώστης συνειδητοποιεί τα ιδανικά της εποχής και το πρότυπο του βιαστικού γάμου χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής γνωριμίας του ζευγαριού. Στη συνέχεια, παρατίθενται τα παιδικά και εφηβικά χρόνια της συγγραφέως. Όλα είναι γραμμένα απλά και παραστατικά ώστε να δίνουν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι παρακολουθεί μια καλά σκηνοθετημένη ταινία.
Παρόλο που κυριαρχεί ένα στενάχωρο συναίσθημα στην υπόθεση του βιβλίου, δεν παραλείπεται η αναφορά στον έρωτα, την αγάπη και τη χαρά της ζωής που τόσο όμορφα την παρουσιάζει η κυρία Μαντά. Μάνα και κόρη ερωτεύονται ταυτόχρονα, χαίρονται, κλαίνε, γελάνε, θυμώνουν, αλλά όλα αυτά τα κάνουν μαζί! Κι αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα διδάγματα αυτού του βιβλίου. Το γεγονός δηλαδή ότι όσα δεινά κι αν περάσουν, η μάνα με την κόρη δεν χωρίζονται.

Το βιβλίο "Ζωή σε πόλεμο" της Λένας Μαντά είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία. Αποτέλεσε για μένα την αφορμή για να διαβάσω κι άλλα βιβλία της κυρίας Μαντά. Σειρά έχει λοιπόν "Η εκδίκηση των αγγέλων".

Αστέρια: 10/10

Είναι άξιο απορίας πόσο χαμηλά έχει πέσει η λογοτεχνία στην Ελλάδα. Ένα φτηνό ρομαντζάκι, ανυπόστατο λογοτεχνικά, με κουραστική επανάληψη φράσεων -αλήθεια, πόσες φορές έγραψε "'ενιωσε το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι" - που δεν είναι ενδιαφέρον ούτε από πλευράς πλοκής.