Το Κιούντο, ο "Δρόμος του Τόξου", είναι η παλαιότερη από τις παραδοσιακές πολεμικές τέχνες της Ιαπωνίας, και εκείνη που είναι πιο κοντά στον "Δρόμο του Πολεμιστή", το Μπουσίντο. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Εουγκέν Χέριγκελ, παρουσίασε στη Δύση τον κόσμο του Κιούντο με το κλασικό του έργο "Ζεν και η τέχνη της τοξοβολίας", όμως μέχρι τώρα το Κιούντο δεν είχε παρουσιαστεί από Ιάπωνα δάσκαλο σε κάποια άλλη γλώσσα πλην της ιαπωνικής.
Στο "Κιούντο:Η ουσία και η πρακτική της ιαπωνικής τοξοβολίας", ο Χιντεχάρου Ονούμα και οι Αμερικανοί μαθητές του, Νταν και Τζάκι ΝτεΠρόσπερο, εξηγούν λεπτομερώς τόσο τις πνευματικές, όσο και τις πρακτικές διαστάσεις του Κιούντο. Γραμμένο τόσο για τους νεοφερμένους, όσο και για τους πιο προχωρημένους στην τέχνη της τοξοβολίας, το βιβλίο παρουσιάζει το θέμα του σε μια απλή και κατανοητή γλώσσα και διαθέτει εκατοντάδες λεπτομερείς εικόνες (σκίτσα και φωτογραφίες), ορισμένες από τις οποίες είναι σπάνιες φωτογραφίες του Δασκάλου Ονούμα, καθώς δείχνει τις θεμελιώδεις τεχνικές και την καθημερινή εξάσκηση αυτής της μορφής του "όρθιου Ζεν".
Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς και τα κεφάλαια για τον εξοπλισμό του Κιούντο και τις οδηγίες για τη δημιουργία ενός χώρου εξάσκησης (κιουντότζο), το "Κιούντο: Η ουσία και η πρακτική της ιαπωνικής τοξοβολίας", είναι το πιο ολοκληρωμένο έργο που υπάρχει για το θέμα του. Παράλληλα, χάρη στις ειδικές ενότητες σχετικά με την επίλυση προβλημάτων και με τα σίτσου (λάθη), είναι και ένα μοναδικό εργαλείο διδασκαλίας και μάθησης, ενώ το τελευταίο του μέρος, το σιτεϊμόντο (διάλογος δασκάλου-μαθητή) προσφέρει μια ανεκτίμητη ματιά στη σκέψη και τις διδασκαλίες ενός πραγματικού δασκάλου των πολεμικών τεχνών.