Οι ίδιοι οι Στωικοί αναγνώριζαν ότι ο Στωικός σοφός είναι σπάνιο φαινόμενο -"σπάνιο όσο και το πουλί, ο Φοίνικας". Ένα σχεδόν ανέφικτο ιδεώδες, που ωστόσο ποτέ δεν παύει να αποτελεί τον υπέρτατο σκοπό, και που ταυτίζεται με την τέλεια ευδαιμονία.
Ο σοφός είναι όμοιος με τον Θεό, και μόνο σ' αυτό διαφέρουν: ο σοφός είναι θνητός και μειονεκτεί σε σχέση με τον Θεό ως προς την αγαθοποιό δύναμη· όμως μεταξύ δύο σοφών ο πλουσιότερος δεν είναι και ο καλύτερος. Το ιδεώδες του Στωικού σοφού υπάρχει πάντα για να δείχνει πώς θα μπορούσαμε και πώς αξίζει να είμαστε. Είναι το πρότυπο σύμφωνα με το οποίο κρίνουμε τον εαυτό μας και αξιολογούμε τη δράση μας.
Οι τέσσερις πανεπιστημιακές διαλέξεις που αποτελούν το βιβλίο αποσαφηνίζουν το αληθινό νόημα του Στωικισμού. Εξετάζουν την εξέλιξη και τις αναθεωρήσεις που σημειώθηκαν στη διάρκεια των έξι αιώνων ζωής του, τις παρερμηνείες που έχει δεχτεί κατά καιρούς, και το τι ακριβώς σημαίνει στην πράξη ο Στωικισμός.

"Κι αν ακόμη δεν είσαι Σωκράτης, οφείλεις να ζήσεις σαν κάποιος που θέλει να γίνει Σωκράτης". Επίκτητος, "Εγχειρίδιον", 51.3.