Είχα διαβάσει πολλές κριτικές για το συγκεκριμένο βιβλίο. Άλλες καλές και άλλες όχι. Γι' αυτό ανυπομονούσα να το διαβάσω και χάρηκα απίστευτα πολύ όταν το παρέλαβα. Ωστόσο, δεν έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημένη από αυτό το βιβλίο. Αλλά, ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η Έλενορ, μια ιδιαίτερα εσωστρεφής και παράξενη γυναίκα με σκοτεινό παρελθόν. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ομολογώ ότι δεν μου άρεσε καθόλου αυτός ο χαρακτήρας. Με εκνεύριζε αλλά ταυτόχρονα με έκανε και να θέλω να μάθω για ποιο λόγο είναι τόσο ιδιότροπη και μελαγχολική. Στην πορεία κατάλαβα ότι η Έλενορ είναι μια βαθύτατα πληγωμένη γυναίκα, με τραύματα τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, με σημάδια που δύσκολα φεύγουν από πάνω της. Μέχρι όμως να καταλάβεις τι πραγματικά οδήγησε την πρωταγωνίστρια σε αυτή τη συμπεριφορά, την είχες ήδη κρίνει αυστηρά. Γιατί αυτοί είμαστε! Κοιτάμε την εικόνα και την εμφάνιση, όχι την ουσία και το βάθος. Η Έλενορ επέλεξε πολλές φορές την μοναξιά στην καθημερινότητά της, απομακρύνθηκε από τον κόσμο και βυθίστηκε στη μελαγχολία της. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου κατάλαβα πόσο εύκολα μπορεί κανείς να αφήσει τον εαυτό του ανεξέλεγκτο, να μην τον φροντίζει, να μην τον αγαπά. Είναι πολύ δύσκολο να ζεις μακριά απ' όλους κι από όλα. Η επιλογή αυτή όμως έκανε την Έλενορ να βρει την συντροφιά στο πρόσωπο του Ρέιμοντ. Μη γελιέστε! Το βιβλίο δεν έχει κανένα στοιχείο ρομαντισμού. Η συγγραφέας προσπαθεί απλώς να μας επισημάνει πόσο σημαντική είναι η παρουσία των άλλων ανθρώπων στη ζωή μας. Και η Έλενορ το κατάλαβε αυτό. Αλλάζει τη ζωή της, προσπαθεί να φερθεί "φυσιολογικά" και καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να νιώσει επιτέλους ελεύθερη απ' όλα όσα τη βασανίζουν. Σε αυτό το ταξίδι, πέφτει και ξανασηκώνεται. Είναι πολύ δυνατή η ηρωίδα αυτού του βιβλίου.
Κι αν διάβασες έως εδώ όσα σου είπα για την Έλενορ σίγουρα θα αναρωτιέσαι τι ήταν αυτό που με έκανε να απογοητευτώ εν τέλει με το συγκεκριμένο βιβλίο. Θα σου πω. Ήταν η φλυαρία της συγγραφέως. Ένιωθα ότι έγραφε τόσα πολλά χωρίς να καταλήγει πουθενά. Παρατήρησα ότι ανέφερε λεπτομέρειες και πληροφορίες που δεν προσέφεραν τίποτα στην πλοκή και την υπόθεση της ιστορίας. Κι όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να τελειώσω το βιβλίο διαβάζοντας ένα ψυχρό κι αδιάφορο τέλος. Θα προτιμούσα μια πιο ζωντανή έκβαση, γεμάτη δράση και αποφασιστικότητα από τη μεριά της ηρωίδας. Θα ήθελα να δω την Έλενορ να αντιμετωπίζει τους φόβους τους πρόσωπο με πρόσωπο και να πιάνει τη ζωή από τα δόντια. Πράγμα που δεν έγινε. Δεν πειράζει.
Πλοκή (3/5)
Θέμα (3/5)
Σκηνικό (2/5)
Συγγραφικό ύφος (3/5)
Χαρακτήρες (2/5)
Σασπένς (2/5)
Γενική βαθμολογία: 2.5/5