Το μίσος είναι μια καταστροφική δύναμη που οδηγεί σε πράξεις βίας και προκαλεί καταστροφές, ακόμα και θανάτους. Το πάθος αυτό καλλιεργείται από ιδιοτελείς ανθρώπους, για καταχθόνιους σκοπούς.

Συνακόλουθη με το μίσος είναι συχνά η αγνωμοσύνη, η οποία εκφράζεται με την αχαριστία προς τους ευεργέτες και τους σωτήρες.

Αυτές οι αρνητικές δυνάμεις ανέβασαν στον σταυρό τον Ιησού Χριστό, τον Θεό της Αγάπης.

Ενώ Εκείνος πρόσφερε παντού αγάπη, απάλυνε τον πόνο και τη δυστυχία των ανθρώπων, θεράπευε αρρώστους και ανάσταινε νεκρούς, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, μια ομάδα σκληρών, άδικων και αμαρτωλών ανθρώπων, που τους τύφλωνε το πάθος και το ατομικό συμφέρον, Τον μισούσαν και επιζητούσαν τον θάνατό Του.

Έτσι, έφτασαν στη σύλληψή Του, στη διεξαγωγή μιας στημένης δίκης και στη θανατική καταδίκη Του με τον μαρτυρικό θάνατο στον σταυρό.

Η σταύρωση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ποτέ άλλοτε δεν θανατώθηκε ένας Θεός, ένας Θεάνθρωπος, ο οποίος ήταν "όλος αγάπη", που ουδέποτε έκανε το ελάχιστο κακό, που όλη η ζωή Του ήταν υπόδειγμα τιμιότητας και ενδιαφέροντος για τον άνθρωπο, και μάλιστα, τον αδύναμο και τον κατατρεγμένο.

Όλη τη σύντομη ζωή Του την πέρασε στην υπηρεσία των ανθρώπων, στην προσπάθεια εξάλειψης του πόνου και της δυστυχίας, της επικράτησης της αλήθειας, της απαλλαγής των ανθρώπων από την εκμετάλλευση και της σωτηρίας τους από το προπατορικό αμάρτημα.

Αν οι σημερινοί άνθρωποι αισθανθούν το χρέος τους προς τον Σταυρωμένο Χριστό, τότε το φως της Ανάστασής Του μπορεί να φωτίσει τις καρδιές τους και να οδηγήσει τα βήματά τους σ' έναν καλύτερο κόσμο, όπου η αγάπη και η ειρήνη θα οδηγούν και θα κατευθύνουν τις σχέσεις των ανθρώπων, όπως δίδαξε Εκείνος.