Ο πόλεμος δεν έχει τέλος. Τα θύματά του μετρούνται σε χιλιάδες και κάθε μέρα χάνουμε την ελπίδα μας, σιγά σιγά. Το φαγητό λιγοστεύει και το καταφύγιό μας καταρρέει - ωστόσο συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. 

Νέα πρόσωπα φαίνονται στην πόλη: τα φιλικά, στην αυτοσχέδια αγορά ή σε γειτονικά σπίτια, τα εχθρικά, τα βράδια με εκτυφλωτικούς φακούς και ρόπαλα και μαχαίρια. 

Αναζητούμε νέους δρόμους για να κινούμαστε στα ερείπια - μερικές φορές ακόμη και υπόγεια - μόνο για να αποφύγουμε τους ελεύθερους σκοπευτές και να λεηλατήσουμε οτιδήποτε αξίας. Δεν είναι ποτέ πολλά, όμως συνεχίζουμε να παλεύουμε. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.