«. . . Ο κόσμος είναι αηδία. Η γη είναι αηδία. Το ανθρώπινο πλάσμα είναι αηδία. Ο κόσμος κάνει όπως ο πλούσιος Επουλόνε, και ο Λάζαρος θα ήτανε η Αφρική, και λίγο το Περού. Μια φορά το Περού ήτανε πάρα πολύ πλούσιο, τώρα του πονάει πολύ η κοιλιά από την πείνα. Ο κόσμος είναι αηδία, εγώ δεν φοβάμαι να το πω, γιατί είμαι ο επιμελητής, και μερικά πράγματα μπορώ να τα λέω. Και αυτή την έκθεση την τελειώνω μ’ αυτές τις λέξεις: «Ο άνθρωπος δεν κατάγεται από τους πιθήκους, αλλά από τα βαμπίρ!».