Την πλοκή της ιστορίας τη συνθέτουν οι πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις των τεσσάρων μελών της οικογένειας Χάμσον, με αλλεπάλληλες παρεκβάσεις από αναμνήσεις, γράμματα, όνειρα και φαντασιώσεις. Τα περιστατικά της κοινής τους ζωής εξερευνώνται σύμφωνα με την οπτική του εκάστοτε αφηγητή. 

Σ αυτό το ταξίδι στην ιστορία, την προσωπική και την κοινωνική, η αίσθηση της προδοσίας για τους χαμένους μύθους, για την ψευδαίσθηση ασφάλειας που καλλιέργησε η εποχή του Αϊζενχάουερ και με την οποία ανατράφηκε η γενιά του 50, αποδίδεται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τη συνειρμική αφηγηματική τεχνική της Φίλιπς.