«Αν θέλει κανείς να κατανοήσει το μεγάλο μυστήριο της ζωής πρέπει να μελετήσει όλες τις πτυχές του, όχι μόνο τη δογματική στενή άποψη των Τζεντάι».

Έχοντας κατά νου το παραπάνω απόσπασμα από τον Πάλπατιν στο επεισόδιο 3 του Star Wars, ξεκίνησα με ανοιχτό μυαλό να διαβάσω επιτέλους το διάσημο μανιφέστο και ενώ δεν ανήκω πραγματικά στον πολιτικό χώρο που αντιπροσωπεύει, δεν μπορώ να πω ότι δεν βρήκα αξία και αλήθεια σε ορισμένες από τις ιδέες και τις προτάσεις που αναφέρονται εδώ. Θα πρέπει να το διαβάσει κανείς και να αποφασίσει μόνος του κρίνοντας με την ηθική, τη φιλοσοφία και τις ιστορικές του γνώσεις αν το μήνυμα του βιβλίου είναι «καλό» ή «κακό».

Αυτό που μπορώ να πω με ασφάλεια χωρίς πολιτικές προκαταλήψεις όμως είναι ότι αυτό δεν είναι ένα πολύ ευχάριστο, εύκολο ή ιδιαίτερα διαχρονικό βιβλίο. Υπάρχουν σημεία όπου βομβαρδιζόμαστε με περίπλοκους όρους ταξικής, οικονομικής και κοινωνικής δομής και σχέσεων που δοκιμάζουν τον όχι-ανθρωπιστικών-σπουδών εγκέφαλο μου. Υπάρχουν επίσης πολλές αναφορές σε γεγονότα και πολιτικά κόμματα ή καταστάσεις της εποχής που γράφτηκε το βιβλίο που θα προκαλούσαν σύγχυση σε οποιονδήποτε χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις.

Πιστεύω ότι μια σύγχρονη συντομογραφία ή σχολιασμός του βιβλίου που παρέχει το πλαίσιο σε άλλο μέρος θα ήταν προτιμότερη από την ακέραια ανάγνωση αυτού.

Το συγκεκριμένο βιβλίο το έλαβα ως δώρο 3 χρόνια πριν και με βεβαιότητα θα μπορούσα να πω πως δεν έχω λάβει καλύτερο. Απλό, κατανοητό και καθόλα διαχρονικό. Σε βοηθάει να εντρυφήσεις στην ιδέα του Μαρξισμού παρά το μικρό του μέγεθος και σίγουρα στο να αποκτήσεις μία νέα ματιά στην προβληματική της σύγχρονης κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης