Η κατανόηση του Παύλου δεν αποτελεί απλώς θέμα μιας «συλλογιστικής». Δεν είναι να διαμορφώσουμε μια γνώμη για τον Παύλο ή να εγκωμιάσουμε το έργο του. Η καθημερινότητα του βίου μας ξεστρατίζει, και οι αντιλήψεις της εποχής μας, η οποία περιφρονεί την πνευματικότητα που εμπεριέχει η μαθητεία στους μεστούς νοημάτων λόγους του, μας απομακρύνει από το έργο του, όπως και από τον ίδιο. Χρειάζεται να βγούμε από τις επιταγές της εποχής μας και να δούμε τον Παύλο με τα μάτια μιας γνώσης που είναι πάντα παρούσα κι ωστόσο μας διαφεύγει. Θα πρέπει να αφουγκραστούμε αυτά που λέγει και πασχίζει να εφαρμόσει, αυτά που καλεί να πράξουν οι εν Χριστώ αδελφοί του. Δεν μπορεί να προσεγγιστεί ο Παύλος αν δεν υπάρξει μια εσωτερική σιωπή εκ μέρους μας, χωρίς να παρεμβληθεί άκαιρα ο νους, ώστε να ακουστεί ευκρινέστερα η φωνή του. Να σιωπήσουν μέσα μας όλες εκείνες οι φωνές που μας ωθούν προς άλλες κατευθύνσεις, στην προσπάθεια μας να δώσουμε εξηγήσεις ή να ταξινομήσουμε τα λεγόμενα του προτού κατασταλάξουν μέσα μας.