Οι συγγραφείς καταγράφουν εμπειρίες ιστορικών μειονοτήτων και νέων οικονομικών μεταναστών στην Ελλάδα οι οποίες διαμορφώνονται στο μεταίχμιο παραδοσιακών και νεωτερικών σχέσεων εξουσίας.

Η κουλτούρα του νεωτερικού έθνους/κράτους φαίνεται να ανατροφοδοτεί -τόσο σε πραγματικό όσο και σε φαντασιακό επίπεδο- το καθεστώς της "διαφοράς" και της "εξαίρεσης" στο οποίο τοποθετούνται συνεχώς οι διάφορες μειονοτικές κατηγορίες του πληθυσμού (μετανάστες, γυναίκες κ.λπ.).

Κοινωνικοί ανθρωπολόγοι, κοινωνιολόγοι, γλωσσολόγοι και πολιτικοί επιστήμονες ερμηνεύουν τις προσωπικές εμπειρίες, ενώ κάποια κείμενα δίνονται σε πιο οικείο τόνο, χρησιμοποιώντας τη λογοτεχνική αφήγηση, την αυτοβιογραφία και τις μαρτυρίες κάθε ατόμου για μια συνολική αποτίμηση της "μειονοτικής εμπειρίας".