Δυνατό και πράγματι σοκαριστικό βιβλίο. Ολοκληρωμένο περιεχόμενο, αφήγηση που κυλάει με σωστό ρυθμό και σχεδόν ακαδημαϊκού επιπέδου γραφή με πληθώρα αξιόπιστων αναφορών (βιβλιογραφία μεγέθους ~100 σελίδες)

Το «Δόγμα του σοκ» περιέχει σχεδόν όλα τα logical fallacies που μπορούν να απαντηθούν σε ανάπτυξη επιχειρημάτων: εκλαμβάνει ως δεδομένα διάφορα πράγματα που ούτε είναι κοινός αποδεδειγμένα ή τεκμηριωμένα ούτε γίνεται κάτι τέτοιο εντός του βιβλίου, ανταπαντά στα επιχειρήματα επιφανών οικονομολόγων (βραβεία Νόμπελ), μέσω της άμεσης προσβολής στα πρόσωπα (ad hominem), καταφεύγει (υπερβολικά συχνά) σε ψευδή διλήμματα, στην πλάνη των άκρων, σε υπεραπλουστεύσεις και ευσεβείς πόθους. Διαβάζοντας, καταλήγω ότι το υλικό και οι στόχοι της την υπερβαίνουν, ότι της λείπουν τα εργαλεία και το υπόβαθρο για να φέρει εις πέρας την αποστολή αυτού του βιβλίου.

Η Naomi Klein βλέπει και ακούει επιλεκτικά, αγνοώντας την ευρύτερη εικόνα, την πραγματικότητα του κόσμου σαν ένα δυναμικό σύστημα, τις σύνθετες σχέσεις μεταξύ αιτίων και αποτελεσμάτων. Και για να καταλήξει στα επιθυμητά συμπεράσματα παίρνει συνεντεύξεις από ανωνύμους, αντλεί πληροφορίες από σκοτεινές πηγές και εμπιστεύεται φήμες και υποψίες.

Η εμπορική επιτυχία του βιβλίου οφείλεται στον χειριστικό συναισθηματισμό (όπως είναι εκείνος του Michael Moore), σ’ εκείνο το είδος απλοϊκής δημοσιογραφίας της καταστροφής που αφαιρεί από τον άνθρωπο την ατομική του ευθύνη και ύστερα μοιρολογεί για πόσο ανήμπορος είναι μπροστά στην εξουσία.

"διαβάζεται, στην καλύτερη περίπτωση, σαν συνωμοσιολογικό μυθιστόρημα και, στη χειρότερη, σαν στομφώδες παραλήρημα"

μοναδικό, εξαιρετικό βιβλίο! προϊον έρευνας, χωρίς μυθοπλασίες και εικασίες! μια γροθιά στο στομάχι του ΔΝΤ της παγκόσμιας τράπεζας και των θεωριών της σχολής του σικάγο! Μακάρι να είχε την δυνατότητα να το διαβάσει ολόκληρος ο καταπιεσμένος λαός του κόσμου και ο κόσμος τότε θα άλλαζε!