Το έργο, που φέρει του τίτλο De vita beata, ανήκει στην περιοχή βιβλίων του Ρωμαίου φιλοσόφου, ποιητή, δραματουργού και πολιτικού Λευκίου Ανναίου Σενέκα του Νεότερου (4 π.Χ.-όζ μ.Χ.). Το έργο αυτό είναι το πέμπτο στη σειρά των δώδεκα έργων του Σενέκα, τα οποία ονομάστηκαν "Διάλογοι" από τη λέξη sermones (-."Διάλογοι"), που έδωσε ο ίδιος ο Σενέκας σ' αυτά τα υπό μορφήν επιστολών σύντομα έργα του. Το έργο αυτό γράφτηκε ίσως το έτος 58 ή και λίγο ενωρίτερα, απευθύνεται στον πρεσβύτερο αδελφό του Σενέκα, τον Γαλλίωνα, καθώς και στον αναγνώστη της στωικής φιλοσοφίας, και ασχολείται με την περιουσία, τον πλούτο και την ενάρετη συμπεριφορά στη διαβίωση του κατόχου αυτών των αγαθών η συμπεριφορά αυτή οδηγεί στην ευδαιμονία. Με τη βοήθεια της περιουσίας και του πλούτου μπορεί κάθε ενάρετος άνθρωπος να φτάσει στην ευτυχία, διότι η αρετή είναι ο μοναδικός δρόμος προς την ευδαιμονία. Το τέλος του έργου λείπει.
Τη διάσωση και προέλευση του κειμένου την οφείλομε στον Αμβρουσιανό κώδικα του Μιλάνου (11ος αιώνας) και στα αντίγραφά του. Ο τίτλος de vita beata έχει επιλεγεί από τον Σενέκα, αλλά οι μετέπειτα εκδότες έγραψαν: Ad Gallionem de vita beata, διότι με αυτόν τον αδελφό του υποτίθεται ότι "συζητεί" ο Σενέκας.