Αρχικά σκεφτόμουν μήπως το έχω παρακάνει με το DIY... μήπως ήμουν υπερβολικός. Αλλά μετά από κανα-δυο αποτυχημένες δοκιμές, αποζημιώθηκα. Την έχω ήδη κανα-δυο μήνες και δεν έχω ξαναπαραγγείλει ΠΟΤΕ πίτσα ή πεϊνιρλί. Την έχω κάνει δλδ απόσβεση από τις πρώτες δυο εβδομάδες! Και μερικά πράγματα που έμαθα (μερικά με τον δύσκολο τρόπο):
1. Ξεκινήστε χρησιμοποιώντας λαδόχαρτο από κάτω. Όταν ψηθεί λίγο η ζύμη, μπορείτε να το αφαιρέσετε. Αυτό μέχρι να αποκτήσετε αρκετή άνεση με το αλεύρωμα και το νισεστέ στη βάση για να μην κολλάει η ζύμη στο φτυάρι.
2. Αν σας αρέσει καλοψημένη η πίτσα, μην βάζετε τη μοτσαρέλα από την αρχή. Περιμένετε λίγα λεπτά και βάλτε την αργότερα για να μην σας καεί.
3. Αν είχατε κάποιο «ατύχημα» και η πέτρα λερώθηκε με σάλτσα που κάηκε κλπ, θα λεκιάσει. Αλλά δεν πειράζει. Απλά μην την πλύνετε ΠΟΤΕ με σαπούνι. ΠΟΤΕ!! Η πίτσα σας θα μυρίζει σαπούνι μετά. Μόνο με νερό όταν κρυώσει. Στη περίπτωση που έχουν κολλήσει σάλτσες πάνω, μπορείτε να τις καθαρίσετε με συρμάτινη βούρτσα. Αν έχετε βούρτσα που μπαίνει σε δράπανο, ακόμη πιο εύκολα. Για να καθαρίσετε τους λεκέδες (όσο γίνεται) ένα μέρος νερό και ένα μέρος σόδας και μετά με τη βούρτσα. Αλλά οι λεκέδες δεν είναι πρόβλημα. Δείχνουν ότι είστε ψήστες!
4. Αν έχετε υπομονή, κουράγιο ή πολυμηχάνημα κουζίνας, φτιάξτε αρκετή ζύμη, κόψτε την σε μερίδες, λαδώστε τις ελαφριά και βάλτε τις σε σακουλάκια τροφίμων στην κατάψυξη. Βγάζετε όταν θέλετε αρκετές ώρες πριν. Αφήστε τις να ξεπαγώσουν και ακόμη παραπάνω για να φουσκώσουν.