Όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας έφθασε, τον Ιανουάριο του 1828, στην επαναστατημένη χώρα μπόρεσε, χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις, να εγκαθιδρύσει το συγκεντρωτικό του καθεστώς. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1831, οι αντίπαλοί του είχαν τόσο ενισχυθεί ώστε να διεκδικούν, στο όνομα των συνταγματικών ελευθεριών, δυναμικά την εξουσία. Στο βιβλίο αυτό ανιχνεύονται οι προϋποθέσεις και οι παράγοντες που επέτρεψαν την ανατροπή των ευνοϊκών για τον Καποδίστρια ισορροπιών και την ενίσχυση των αντικυβερνητικών. Αναζητούνται τα διάφορα στάδια από τα οποία διήλθε η αντιπολίτευση, η σύνθεσή της, οι ποιοτικές της μεταλλαγές, η ιδεολογία και τα ιδεολογήματά της, η πολιτική της πρακτική, οι δικές της επιλογές για την οργάνωση της χώρας, αλλά και οι ιδεολογικές θέσεις και η πολιτική του Καποδίστρια και των συνεργατών του.