«Ένα νεόκοπο σύστημα γενικευμένης επιτήρησης τείνει να εδραιωθεί. Και σε αυτό ακριβώς το σύστημα θα υπαχθεί το πανεπιστήμιο με το πέρασμα στην “εξ αποστάσεως” διδασκαλία».Το πανεπιστήμιο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ψηφιακού μετώπου. Ανοίγοντας τον δρόμο προς την ευρύτερη υιοθέτηση της «εξ αποστάσεως» διδασκαλίας στην ανώτατη εκπαίδευση, η πανδημική κρίση επιτείνει τις βαθύτερες εξελίξεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση και στην αξιολόγησή της. Φέρνει στο φως την ευπάθεια του πανεπιστημίου, η οποία επιβαρύνεται από τηνόλο και πιο ασφυκτική κυριαρχία της διαχειριστικής λογικής σε έναν χώρο που, ωστόσο, η ίδια του η αποστολή, στην υπηρεσία της κριτικής σκέψης, τείνει να κρατά ικανή απόσταση από τέτοιες λογικές.Διότι το ψηφιακό δεν είναι μια μορφή χωρίς περιεχόμενο? εμπεριέχει συγκεκριμένους τρόπους πράξης και λόγου, στους οποίους, ακριβώς, το πανεπιστήμιο δεν πρέπει να παραδοθεί αμαχητί, εν ονόματι μιας εκπαίδευσης ελεύθερης, ενσώματης και ποικιλόμορφης  και ως εκ τούτου συντονισμένης με την εποχή της. Είναι επείγον να αναλάβουμε δράση.