Είμαστε οι περισσότεροι που έχουμε παίξει το παιχνίδι σχεδόν σε όλες τις εκδόσεις, διότι είμαστε στην οικογένεια PlayStation από παλιότερα. Θυμηθείτε όμως, πάντα υπάρχει και η νέα γενιά των gamers, που τώρα ξεκινάει στο console gaming χωρίς να είχε την ευκαιρία να παίξει αυτά τα αριστουργήματα. Κρίμα τόσο αρνητισμός για ένα game, που αν μη τι άλλο, έχει λάβει πολλή αγάπη τόσο από το studio όσο και από τον κόσμο.
Πρόσφατα είχα παίξει το Part 2 με τρομερή καθυστέρηση και είχα πάθει πλάκα, σε σημείο που μεσολάβησαν αρκετοί μήνες μέχρι να πιάσω πάλι story-based game. Τη στιγμή που τελείωνα το Part 2 (καπάκια δύο play-through μάλιστα) είχα την επιθυμία να παίξω πάλι το 1ο μέρος, γιατί συνειδητοποίησα ότι θυμόμουν αμυδρά τις λεπτομέρειες και δεν είχα απορροφήσει τόσο έντονα την ιστορία, όπως μου συνέβη με το 2ο μέρος.
Στο δια ταύτα
- Gameplay: χωρίς να είναι τόσο flawless όσο στο Part 2, το ελαφρύ polish συγκριτικά με τις εποχές PS3/PS4 μου φάνηκε ικανοποιητικό. Έχοντας πρόσφατη την εμπειρία από το 2, η κίνηση των χαρακτήρων στο περιβάλλον μου φάνηκε πιο "βαριά", χωρίς όμως να νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που σκέφτομαι, για να προσεγγίσω τους εχθρούς και τις μάχες. Από το σύστημα κάλυψης μου έλειψε η χαρακτηριστική δυνατότητα "της βουτιάς" του Part 2 για να παίζω λίγο πιο επιθετικά. Το κομμάτι της εξερεύνησης το χάρηκα περισσότερο, απαλλαγμένος από το άγχος του "άγνωστου" και είχα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο να αντιμετωπίσω τυχόν απρόοπτες επιθέσεις όταν ψαχούλευα τις τοποθεσίες. Αντιστοίχως, πολύ πιο εύκολα διαχειρίστηκα resources και πυρομαχικά, γνωρίζοντας πλέον πώς να προσεγγίσω κάθε εχθρό από τις πολλές ώρες που είχα περάσει μαζί τους και στο Part 2 (ίσως ένα 80% του παιχνιδιού με το ζόρι ήθελα να το βγάλω με stealth & decoy).
- Ιστορία: θυμόμουν πολύ αποσπασματικά την ιστορία λόγων της διαφοράς ετών από τότε που το είχα πρωτοπαίξει. Υπήρχαν ενότητες του παιχνιδιού όπως εκεί που παίζεις μόνο με την Ellie (π.χ. Lakeside Resort), το φράγμα ή το κομμάτι με τον Sam που τα είχα ξεχάσει εντελώς. Το ίδιο ισχύει για το DLC Left Behind που ήταν λες και το παίζω για πρώτη φορά. Σε γενικές γραμμές, ευχαριστήθηκα πολύ το γεγονός ότι μπόρεσα να συνδέσω ιστορίες, πρόσωπα και παραστάσεις από το 1ο και το 2ο μέρος με καλύτερο και πιο έντονο τρόπο. Μου άφησε ένα αίσθημα πληρότητας που το είχα χάσει από τα αρκετά χρόνια που είχαν μεσολαβήσει από τα playthroughs των δύο παιχνιδιών.
- Γραφικά & κόσμος: οι βελτιωμένες υφές στις λεπτομέρειες και στο φωτισμό του περιβάλλοντος, όπως επίσης στα μοντέλα των χαρακτήρων και τις εκφράσεις τους, γνώμη μου βοήθησαν πολύ στο γενικότερο feeling που αφήνει το παιχνίδι. Απέχουν και πάλι αρκετά από ότι είδαμε στο Part 2, όμως σε γενικές γραμμές προσωπικά μου δημιούργησε μια έντονη αίσθηση ομοιγένειας. Θεωρώ δηλαδή ότι αν έπαιζα πρώτα αυτό στο PS5 και μετά έπαιζα το 2ο για πρώτη φορά, μοιάζει σαν μια πιο smooth η μετάβαση και η φυσική εξέλιξη στο σύνολό των 2 τίτλων. Το συγκρίνω π.χ. με το Uncharted 1 στο Uncharted 2, που το άλμα σε γραφικά, μηχανιστμούς και gameplay μου είχε φανεί πάρα πολύ μεγάλο.
Κλείνω λέγοντας ότι αυτή τη φορά νιώθω πως "ρούφηξα" το παιχνίδι και έτσι το έζησα πιο έντονα και ολοκληρωτικά.
Σταματούσα να μελετήσω και να διαβάσω κάθε μικρή πινακίδα, graffiti, flyer ή λεπτομέρεια που το studio είχε προσεκτικά ενσωματώσει, να χαζέψω τη φύση και το "φρεσκαρισμένο" κόσμο και να απολαύσω τις εκφράσεις και τα συγκλονιστικά voice overs μαζί με τη συγκλονιστική μουσική. Μου άρεσε, επιπλέον, που δε χρειάστηκε να ασχοληθώ με online ή uber difficulty τρόπαια (online δεν παίζω καθόλου γενικά) και έτσι αφοσιώθηκα στο να εξερευνήσω κάθε σπιθαμή του παιχνιδιού.
Η τιμή για ένα παιχνίδι που έχει κυκλοφορήσει σε 3 πλατφόρμες είναι ένα θέμα, όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι το Last of Us είναι ένα αριστούργημα που ξεπερνάει τα όρια των video games, σε γεμίζει συναισθήματα και χαρίζει ατέλειωτες ώρες ψυχαγωγίας.
Τεχνολογία
Σπίτι - Κήπος
Μόδα
Hobby - Αθλητισμός
Υγεία - Ομορφιά
Παιδικά - Βρεφικά
Auto - Moto
Επαγγελματικά - B2B
Βιβλία
Άφησε πρώτος το σχόλιό σου!