Η ποιητική συλλογή τού Γιάννη Πανούση με τίτλο «το πλοίο δεν έπιασε λιμάνι» αποτελεί διά­λο­γο του δημιουργού με το παρελθόν· παρελ­θόν, το οποίο εισχωρεί στο παρόν και το οριο­θε­τεί. Κάθε ποίημα της συλλογής εκφράζει πτυ­χές τής συνολικής δυσαρέσκειας του δρώντος υπο­κειμένου προς τα πρόσωπα και τα γεγονότα με τα οποία συνομίλησε, κατά τη διάρκεια εξέλιξης των συναισθημάτων, των προθέσεων και των επι­θυμιών. Καταλήγει σε έναν απολογισμό, μέ­σω του οποίου ξεδιπλώνονται πτυχές τής ατομι­κής και συλλογικής ιστορίας. Πτυχές, απ’ τις οποίες οι στιγμές που εμφανίζονται ως εικόνες απώ­λειας και ήττας πληθαίνουν και μεταμορ­φώ­νουν τον λόγο σε δριμύ κατηγορώ. Η ποιητική συλ­λογή γνωρίζει διακυμάνσεις τού λόγου, με έντο­νο το παιχνίδι των νοηματικών αντιθέσεων και των αισθητικών προεκτάσεων, σε ένα πεδίο ανα­φοράς με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις κοι­νω­νικές σχέσεις αναγνώρισης και αποδοχής.