Μία εξαιρετική νουβέλα από τον Α. Τσέχοφ η οποία διαπραγματεύεται θέματα κοινωνικά, ψυχολογίας και φιλοσοφίας με το χαρακτηριστικό ρεαλιστικό ύφος.

Ο Τσέχοφ αφηγείται τη ζωή ενός ιατρού σε μια επαρχιακή περιοχή της Ρωσίας. Ο ιατρός λαμβάνει μια θέση στον θάλαμο 6, όπου κρατούνται οι ψυχικά ασθενείς αλλά σταδιακά εμφανίζονται διάφορα προβλήματα στη ζωή του.

Μέσα από την ιστορία αυτή, ο Τσέχοφ καταφέρνει να παραδόσει μια ισχυρή κριτική της στάσης του συστήματος υγείας της εποχής προς τα άτομα που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές. Το ζήτημα του στιγματισμού από τον κοινωνικό περίγυρο έχει κεντρικό ρόλο σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας ενώ στο νοσοκομείο επικρατεί η αμέλεια και η διαφθορά. Η υποτίμηση, η έλλειψη σεβασμού, η χρήση βίας, η καταναγκαστική "θεραπεία", η κράτηση και η παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτυπώνονται άκρως ρεαλιστικά από έναν συγγραφέα που ήταν και ιατρός. Η ιδιότητα του αυτή έδωσε στον Τσέχοφ τη δυνατότητα να δημιουργήσει με εντυπωσιακή ακρίβεια τα προφίλ των ασθενών καθώς και την παρακμή του πρωταγωνιστή. Παράλληλα, υπαρξιακά θέματα τίθενται μέσα από τη ζωή των χαρακτήρων και τις φιλοσοφικές τους απόψεις.

Διαβάζοντας το έργο αυτό, κατανοεί κανείς την πληθώρα των προβλημάτων που μπορούν να ταλαιπωρήσουν έναν άνθρωπο. Ακόμα και όσοι θεωρούνται ότι έχουν μια αξιοπρεπή ζωή στην πραγματικότητα μπορεί να αντιμετωπίσουν αντίξοες καταστάσεις που τους λυγίζουν. Το μυαλό του ανθρώπου φαίνεται να είναι εν τέλει ένα ευαίσθητο κατασκεύασμα που μερικές φορές μπορεί να στραφεί ενάντια στον εαυτό του. Τέλος, κάτι που προκαλεί προβληματισμό είναι ότι η στάση του συστήματος υγείας δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά από την εποχή που περιγράφει ο Τσέχοφ: αν και έχουν γίνει αλλαγές προς μια καλύτερη πορεία, τα βασικά προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν.