Σαν παπούτσι είναι καλό για γυμναστήριο και γενικά άσκηση που δεν χτυπάει στα πόδια. Βέβαια εγώ δεν καταλαβαίνω από αυτά και το πήρα και για ελαφρύ τρέξιμο, για να κόβω χιλιόμετρα από τα καλά ζευγάρια. Καθώς έχει υλικά και κατασκευή περασμένων δεκαετιών έχει διπλάσιο βάρος από ένα παπούτσι των 120 ευρώ και αυτό φαίνεται. Αν κάνεις κοιλιακούς στο μονόζυγο νιώθεις το μεγαλύτερο βάρος και η προπόνηση γίνεται σχεδόν αποδοτικότερη. Αν όμως τρέξεις 15 χιλιόμετρα, το βάρος του αρχίζει να καταπονεί τους τένοντες των δικέφαλων στο μπούτι και αν δεν είσαι ο Ροκ Λι, μάλλον θα αποκτήσεις μικροτραυματισμό με τακτική χρήση σε βάθος χρόνου. Μικροτραυματισμούς αποκτάς επίσης και στην περιοχή των μετατάρσιων, στο τέλος της καμάρας πίσω από το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού. Τα σκληρά υλικά μάλλον φταίνε και προκαλούν φουσκάλες σε τρέξιμο άνω των 10 χιλιομέτρων, σε αυτήν την περιοχή.

Αλλά ούτε από αυτά καταλαβαίνω, έτσι το έχω πάρει ακόμα και σε αγώνα τρέιλ 24 χιλιομέτρων. Ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης, αλλά βγήκε. Παραδόξως δεν έπεσα, χωρίς να το αποδίδω στο παπούτσι. Βασικά το παπούτσι προσπαθούσε να με κάνει να πέσω. Αλλά αν ξέρεις να τρέχεις και δεν κάνεις βλακείες πόσο άσχημα να την πάθεις;

Με τούτα και με κείνα, το παπούτσι έβγαλε ως τώρα κάπου 500 χλμ. Ίσα που άρχισε να λιώνει λίγο το μαξιλαράκι στον αχίλλειο. Κατά τα άλλα φαίνεται και τρέχει σαν καινούριο, δηλαδή μέτρια. Πάει και σε όλες τις γυμναστηριακές προπονήσεις και θα συνεχίσει σε αυτές αρκετό καιρό αφού το αποσύρω από το τρέξιμο κάπου στα 1000 χιλιόμετρα μάλλον. Δεν βαριέσαι, μια χαρά είναι.