Ιωάννινα 1781,
Είμαι η Πάμβα ή αλλιώς Λενιώ κι αυτή είναι η ιστορία μου. Μια όχι και τόσο συνηθισμένη ιστορία. Μια ιστορία γεμάτη μυστικά, πάθη, πολέμους, αγάπη και μίσος. Η ζωή μου δεν ήταν παραμύθι, ούτε η ζωή της μάνας μου, ούτε η ζωή της γενιάς μου. Γνώρισα την κακία και το μίσος από τα μικράτα μου, από τότε που μπορούσα να καταλάβω τον εαυτό μου, από τότε που ξεστόμισα τις πρώτες μου λέξεις. Έμελλε να ζήσω ανάμεσα σε γενιές μαγισσών και να μεγαλώσω μέσα σε διχόνοιες και πολέμους κυριαρχίας.
Κάθε χρόνος της ζωής μου ήταν και μια δοκιμασία. Κάθε ημέρα της ζωής μου ήταν κι ένα καινούργιο μάθημα. Κάθε μάθημα ήταν ένα δαχτυλίδι φωτιάς που με θέριευε και με μεγάλωνε ολοένα και περισσότερο. Πέθανα κι αναστήθηκα πολλές φορές, όχι μόνο σωματικά, μα και ψυχικά. Κάθε φορά, αυτός ο θάνατος με έκανε πιο δυνατή, πιο ισχυρή. Στο τέλος πάντα κράταγα το κεφάλι μου ψηλά, μέχρι που έγινα η ίδια φωτιά κι έκαψα τους εχθρούς μου μια για πάντα. Στη σύντομη, αλλά πολυτάραχη ζωή μου, ένα πράγμα έμαθα πολύ καλά, ότι η δόξα, η αλήθεια κι η εξουσία, έχουν τιμήματα πολλά και ματωμένα.
Μαγικά και ξεχασμένα μαντζούνια, μαχαίρια προδοσίας, δηλητήρια από δόλιες μάγισσες, φιλίες με τη μορφή φιδιού, ευχές και κατάρες. Με αυτά ήταν γεμάτα τα παιδικά μου χρόνια και τα χρόνια που ακολούθησαν την εφηβεία μου. Όλα αυτά έγιναν για εμένα. Για να καταστρέψουν την τελευταία μιας γενιάς άξιων, καλών κι αγαθών μαγισσών. Αλλά η καταστροφή μου, έγινε καταστροφή των εχθρών μου κι εγώ έγινα ο Φοίνικας που αναγεννιέμαι από τις στάχτες μου, για να διηγηθώ την ιστορία μου. Αναγεννήθηκα κι ήρθε η στιγμή, μέσα από τον τελευταίο των τελευταίων της γενιάς μου, να σας διηγηθώ την ιστορία μου.

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που θα το κάνετε κομμάτι σας, θα το ζήσετε δυνατά μέχρι την τελευταία του σελίδα και θα το θυμάστε για πάντα.