"Τι είναι πιο σημαντικό, ο ήλιος ή η σελήνη;" ρώτησαν μια μέρα οι μαθητές του Ναστραντίν Χότζα, τον γνωστό ήρωα των λαϊκών τουρκικών παραμυθιών. "Εε, καλά! Μα ασφαλώς η σελήνη, απάντησε ο Ναστραντίν Χότζα. Γιατί ο ήλιος, τι κάνει όταν είναι μέρα; ...Ενώ η σελήνη, αν δεν ήταν εκεί, πως θα βλέπαμε τη νύχτα;" Ο Δάσκαλος Όμρααμ Μικαέλ Αϊβανχώφ διηγείται συχνά αυτό το ανέκδοτο γιατί, στην πραγματικότητα, ο συλλογισμός του Ναστραντίν Χότζα είναι αυτός ακριβώς των περισσοτέρων ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν ποτέ συνειδητοποιήσει ότι ο ήλιος, το κέντρο του πλανητικού μας συστήματος, είναι μιας βασικής σπουδαιότητας για το μέλλον και για την εξέλιξή μας. Λέει: <>. Για τους επιστήμονες: αστρονόμους, φυσικούς, βιολόγους, γιατρούς, όλες οι αποκαλύψεις που ο Δάσκαλος Όμρααμ Μικαέλ Αϊβανχώφ φέρνει μ' αυτήν τη νέα ηλιοκεντρική άποψη, ανοίγουν ένα πεδίο απίθανων δυνατοτήτων... τον ηθικό, θρησκευτικό τομέα ο αναγνώστης θα μείνει έκπληκτος με όλες τις πνευματικές ασκήσεις που του παρουσιάζονται σαν ένα καινούργιο γιόγκα: "Σούρια - γιόγκα", το γιόγκα του ήλιου...