"Πολλοί συνάδελφοι αλλά και απλοί πολίτες, με τους οποίους έρχομαι σε επαφή και συζητώ διάφορες συγκλονιστικές υποθέσεις που χειρίστηκα και έζησα κατά τη μακροχρόνια δημοσιογραφική μου σταδιοδρομία, με παρότρυναν να τις καταγράψω, να τις αποτυπώσω σε βιβλίο. Πρόκειται για εμπειρίες μιας ζωής.

Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, θα βρει ο αναγνώστης τα στυγερά εγκλήματα που απασχόλησαν την κοινή γνώμη για μέρες ή και πολλές εβδομάδες, λόγω του τρομακτικού ενδιαφέροντος που παρουσίασαν. Είναι τα εγκλήματα που -όπως αναφέρει και ο τίτλος- συγκλόνισαν την Ελλάδα.

Εννοείται ότι όλες οι υποθέσεις που περιγράφω είναι πέρα για πέρα αληθινές. Δεν περιέχουν φανταστικές σκηνές ή υποθετικές λεπτομέρειες. Ούτε προσπάθησα να τις παρουσιάσω πιο τραγικές απ’ ό,τι ήταν. Κατέγραψα όσα είδα και βίωσα κάνοντας πάντα ρεπορτάζ στον τόπο όπου διαδραματίζονταν τα γεγονότα.

Οι άγριες δολοφονίες και τα άλλα εγκλήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο καταγράφηκαν με ιδιαίτερη προσοχή, χωρίς υπερβολές, χωρίς ίχνος διαστρέβλωσης των πραγματικών περιστατικών. Είμαι βέβαιος ότι πολλές από αυτές τις υποθέσεις θα χρησιμεύσουν και στον ιστορικό του μέλλοντος, λόγω της αυθεντικότητάς τους και της πιστής καταγραφής των πραγματικών περιστατικών και μόνο". Π.Σ.

Ένας τοξικοεξαρτημένος βρίσκεται σταυρωμένος σε ένα δάσος.

Ένας εισοδηματίας δολοφονείται βίαια στο διαμέρισμά του.

Άγνωστοι πυροβολούν έναν Ολλανδό σε μια γειτονιά της Αθήνας.

Ένα κοριτσάκι εξαφανίζεται από το σπίτι του.

Μια φωτιά σε ένα δώμα αποκαλύπτει ένα πτώμα δεμένο στο κρεβάτι.

Πέντε εγκλήματα και πέντε αξιωματικοί της αστυνομίας με έναν και μοναδικό στόχο: Να τα εξιχνιάσουν.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης γίνεται ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που συνεργάζεται στενά με τους αξιωματικούς του Τμήματος Εγκλημάτων Κατά Ζωής και Προσωπικής Ελευθερίας για να παρουσιάσει πέντε αληθινές ιστορίες βγαλμένες από τα αρχεία του Ανθρωποκτονιών. Ειδεχθή εγκλήματα ζωντανεύουν στα μάτια του αναγνώστη, σε ένα ταξίδι στα άδυτα πέντε υποθέσεων που συγκλόνισαν τη χώρα.

Πρόκειται για μια από τις πιο πολύκροτες υποθέσεις στα εγκληματολογικά χρονικά του νεοελληνικού κράτους. Η υπόθεση είναι, ακόμα και σήμερα, γνωστή ως αυτή της «κακούργας πεθεράς» ή του «καημένου Αθανασόπουλου» ή του «εγκλήματος στου Χαροκόπου» ή του «τεμαχισμένου πτώματος στον Κηφισό».

Το βιβλίο «Καημένε Αθανασόπουλε;» είναι μια crime non-fiction νουβέλα του Τάσου Θεοφίλου που καταπιάνεται με το δικαστικό σκέλος της υπόθεσης δολοφονίας και τεμαχισμού του εργολάβου Μίμη Αθανασόπουλου με βασικές κατηγορούμενες την Φούλα Αθανασοπούλου και τη μητέρα της Άρτεμις Κάστρου.

Η αφήγηση ξεκινάει την Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 1932, δύο μέρες πριν την έναρξη της δίκης, μέχρι την 1η Νοεμβρίου 1932, οκτώ μήνες μετά την εις θάνατον καταδίκη για τις δυο βασικές κατηγορούμενες Φούλα Αθανασοπούλου και την μητέρα της Άρτεμις Κάστρου, οπότε γίνεται και η αίτηση χάριτος.

Αφηγητής είναι ο δημοσιογράφος Μ. Γοργός και η ιστορία εκτυλίσσεται μέσω των ρεπορτάζ που στέλνει προς δημοσίευση στον αρχισυντάκτη του. Ο Μ. Γοργός δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο αλλά μια σύνθεση του Πέτρου Πικρού, του Ε. Θωμόπουλου, ενδεχομένως του Βεν. Ζερβέα και άλλων ανώνυμων, δόκιμων ή λιγότερο γνωστών, δημοσιογράφων, που καταγράφουν σε παρόντα χρόνο τη συναρπαστική καθημερινότητα του ελληνικού μεσοπολέμου.

Η επιλογή των πληροφοριών και των περιγραφών δεν έγινε με όρους ακαδημαϊκής ή ερευνητικής αντικειμενικότητας. Η επιλογή δεν έγινε καν με όρους δημοσιογραφικής αντικειμενικότητας. Έγινε με στόχο να φωτιστούν πτυχές μιας υπόθεσης που λόγω του θεσμικού μισογυνισμού οδήγησε στην θανατική καταδίκη και στον αιώνιο κοινωνικό διασυρμό, δυο αθώες γυναίκες.