Η Σμαρώ Κωνσταντινίδου και ο Παναγιώτης Κόντης αποτελούν το μόνιμο πυρήνα, γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται η δημιουργική ομάδα των dip (design in progress). Το γραφείο των dip ανέλαβε την αρχιτεκτονική μελέτη, τη διαμόρφωση και την επίβλεψη της κατασκευής των νέων γραφείων του Skroutz και ο Παναγιώτης εξηγεί τη φιλοσοφία πίσω από τη δημιουργία του 'Awesome Factory'.
Περισσότερα σχετικά με τους dip μπορείτε να βρείτε εδώ.
Πως ξεκίνησαν όλα...
Η ομάδα του Skroutz ολοένα και μεγάλωνε (είχε φτάσει τα 46+ άτομα) και ταυτόχρονα αυξάνονταν συνεχώς και οι ανάγκες της για χώρο. Τα προηγούμενα γραφεία του Skroutz βρίσκονταν σε έναν χώρο 200 τ.μ., στο ισόγειο, χωρίς φως, με έντονο θόρυβο από το δρόμο και με συνθήκες εξαερισμού οι οποίες δε βοηθούσαν την παραγωγική διαδικασία, που βρισκόταν καθημερινά σε πλήρη εξέλιξη.
Η απόφαση για την ηγετική ομάδα του Skroutz ήταν μονόδρομος. ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΤΩΡΑ! Μετά από προσεκτική έρευνα, επιλέχθηκε ένας χώρος εξαιρετικού ενδιαφέροντος στη Νέα Ιωνία, ο οποίος μας έδινε μεγάλα περιθώρια επέμβασης και αξιοποίησης.
Στο αρχικό στάδιο σχεδιασμού των νέων γραφείων του Skoutz, κοινοποιήσαμε ένα ερωτηματολόγιο στους υπαλλήλους της εταιρείας, με σκοπό τη συλλογή απόψεων και τάσεων που θα βοηθούσαν στη σύλληψη των σχεδιαστικών προτύπων. Η πλειοψηφία των εργαζομένων της εταιρείας, κυρίως μορφωμένοι και στον τομέα τους, ειδικευμένοι νέοι άνθρωποι, απάντησαν κατηγορηματικά.
Η δουλειά τους, δημιουργική και απαιτητική στο χώρο του διαδικτύου, ήθελαν να τους δίνει χαρά, η χαρά να πηγάζει από την ηρεμία του χώρου και η ηρεμία, αν είναι εφικτό, να έχει μία θέση σε ένα παράθυρο.
Ήταν εφικτό.
Ο νέος χώρος των γραφείων του Skroutz είναι μεγάλος, ενιαίος και παραλληλόγραμμος, γεγονός που εξυπηρετεί την κίνηση, τη συνάθροιση και την κατοίκηση. Είναι φωτεινός, με συνεχόμενα ανοίγματα και στις δύο πλευρές του και το σημαντικότερο, διαθέτει ένα απάνεμο και ήσυχο μπαλκόνι.
Η απόφασή μας ήταν να διατηρήσουμε εμφανή τον διαμήκη άξονα των κεντρικών κολώνων ορίζοντας τη ραχοκοκαλιά, όχι μόνο της δομής, αλλά και της κίνησης και να αναπτύξουμε συμμετρικά, ως προς τα δομικά στοιχεία του κτηρίου και δίπλα στα παράθυρα, τις θέσεις των εργαζομένων.
Αντιστικτικά στη διαμήκη συμμετρία που οργανώνει και παράγει ηρεμία, λειτουργεί ο διαχωρισμός μεταξύ των χώρων εργασίας και κοινωνικής συνάθροισης (εστιατόριο – fun area - classroom).
Οι δύο αυτές δραστηριότητες συνδέονται μεταξύ τους με ένα τούνελ. Με μία πρώτη ματιά, η τοποθέτησή του μακριά από την είσοδο, όπως αυτή επιβάλλεται από τις ανάγκες του χώρου, φαντάζει σαν αρχιτεκτονική ανάγκη για παραφωνία. Όμως, η οπτική αφήγηση που επιτυγχάνεται από συμμετρικά τοποθετημένα tablets στην επιφάνειά του, διασκεδάζει τη διαδρομή, από και προς το χώρο εργασίας, δίνοντας τη ψευδαίσθηση μιας gallery.
Εμφανές beton στην οροφή, παρούσα η διακριτική υπόνοια ενός νεανικού Ευρωπαϊκού loft, εμφανείς και οι ηλεκτρολογικές οδεύσεις, απλά υλικά, φόρμες φιλικές, χρώματα ήρεμα και γήινα, απλότητα από άποψη και όχι από ανάγκη, αποτέλεσαν τη σχεδιαστική παλέτα στην οποία διακρίνεται το πορτοκαλί χρώμα. Χρώμα εταιρικό, αλλά και χρώμα που θυμίζει φιλόδοξο project, σύμφωνα με μία απάντηση του ερωτηματολογίου.
Έμφαση δόθηκε στον επιμελημένο εμπλουτισμό του χώρου με αισθητικές εκπλήξεις, απρόσμενες θεάσεις και γωνίες προς εξερεύνηση.
Οι χώροι συνεργασίας, το κεντρικό meeting room και το σχεδόν, διαφανές γραφείο του happy dev, αντιμετωπίστηκαν με μία πιο ανάλαφρη διάθεση, χωρίς να υπολείπονται σε επίπεδο σχεδιασμού από τον υπόλοιπο χώρο, όλα τα έπιπλα του οποίου, συμπεριλαμβανομένης και της μονάδας του γραφείου εργασίας, είναι ιδιοκατασκευές από τους dip.
Η διάθεση μας για πιο έντονες σκηνογραφικές και σχεδόν εννοιολογικού τύπου λύσεις, που θα παρέπεμπαν σε ομοιότητες ύφους με αντίστοιχες εταιρείες του χώρου, υποχώρησε μπροστά στην ανάγκη για έκφραση της δημιουργικής ομάδας του Skroutz που είναι υπεύθυνη για τη γραφιστική επιμέλεια των χώρων.
Αν και λόγος πολύς έγινε, στην αρχή του σχεδιασμού, για μια σκηνογραφικού τύπου αναπαράσταση της «ελληνικότητας», ο δύσκολος προσδιορισμός της (σε πείσμα των καιρών) έδωσε τόπο σε μία λιγότερο φορτισμένη, από έννοιες, κάτοψη.
Όχι για πολύ όμως.
Όταν θα επισκεφθεί κανείς τα γραφεία της εταιρείας σε ώρα διαλείμματος, δεν θα εκπλαγεί όταν δει τα νέα παιδιά να απολαμβάνουν τον ήλιο και τον αέρα στο μπαλκόνι παρά στην αίθουσα του καλοσχεδιασμένου εστιατορίου, επιβεβαιώνοντας το γεγονός πως στον τόπο μας δεν μπορείς να σχεδιάζεις τίποτα χωρίς το δεδομένο του υπαίθριου χώρου και, κυρίως, του φωτός.
Και αυτό είναι μία συνταγή Ελληνικότητας.
