Δεκαοκτάχρονος -το 1846- ο Ιούλιος Βερν είχε γοητευθεί απ' την ανάγνωση του «Κόμητος Μοντεχρήστου» του Αλεξάνδρου Δουμά πατέρα. Κι όταν αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, προτού ακόμα λύσει το οικονομικό του πρόβλημα, κατόρθωσε να γνωριστεί με τον διάσημο ιστορικό συγγραφέα. Ο Δουμάς τον υποστήριξε θερμά κι ανέβασε το πρώτο θεατρικό έργο του Βερν «Τα σπασμένα άχυρα» στο «Ιστορικό Θέατρο» του Παρισιού, το 1850.
Ο Ιούλιος Βερν ποτέ δεν ξέχασε τον προστάτη του, που πέθανε το 1870. Κι αργότερα, το 1885, τιμώντας τη μνήμη του Δουμά, εμπνεύστηκε έναν πιο συγχρονισμένο «Κόμητα Μοντεχρήστο», τον έγραψε με το γλαφυρό στυλ των «Παράξενων Ταξιδιών» του, και το καινούργιο μυθιστόρημα αποτέλεσε το 28ο βιβλίο της περιπετειώδους αυτής σειράς.
Το βιβλίο αυτό -Ο «Ματίας Σαντόρφ»- είναι αφιερωμένο στον Αλέξανδρο Δουμά υιό, που λαβαίνοντάς το, του απάντησε με την εξής επιστολή:
23 Ιουνίου 1885
«Αγαπητέ φίλε,
Με συγκινεί βαθιά η αφιέρωση του "Ματία Σαντόρφ". Τα εμπνευσμένα, πρωτότυπα και συναρπαστικά μυθιστορήματά σας αποτελούσαν μια ευχάριστη γοητεία για τον συγγραφέα του "Μοντεχρήστου". Με τον πατέρα μου έχετε εσείς μια τόσο στενή λογοτεχνική συγγένεια, που σας λέω ειλικρινά πως παιδί του είστε πιότερο εσείς παρά εγώ. Και σας αγαπώ από τόσο πολύν καιρό, που ταιριάζουμε να είμαστε αδέλφια, - Αλέξανδρος Δουμάς».