Η συγγραφέας, καθηγήτρια του Κλασσικού Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού, πραγματοποιεί μια αναδρομή στην πορεία του μαθήματος των θρησκευτικών, από την εποχή της εισαγωγής του ως κρατικού μαθήματος κατά τη διάρκεια της Βαυαρικής αντιβασιλείας, ιδωμένη μέσα από την εξέλιξη του σχολείου από αυταρχικό σε φιλελεύθερο και με βάση τις παιδαγωγικές επιστημονικές θεωρίες.

Κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι η λειτουργία της αυθεντίας του παιδαγωγού σε σχέση με την ελευθερία του μαθητή, σ' ένα μάθημα, το οποίο από τη φύση του απευθύνεται και αφορά στην ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου.

Το όλο έργο μελετάται κάτω από το φως των κειμένων της νηπτικής ασκητικής γραμματείας, τα οποία αναφέρονται στη λειτουργία της πνευματικής πατρότητας και θα μπορούσαν να αποτελέσουν το μοντέλο για την ανάπτυξη της σχέσης δασκάλου - μαθητή, σε κάθε σχέση μαθητείας.