Πως θα ερμηνεύαμε τον όρο "ζωντανή τέχνη"; Και ποια είναι η αναγκαιότητα, σε ιστορικό-κοινωνικό-πολιτικό επίπεδο ώστε να προσεγγίζουμε το φαινόμενο της τέχνης ως μία συνθήκη του "ζωντανού", στην περίπτωση μιας ενεργής πραγματωσης της και το αντίθετο; Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Ή η τέχνη στη συγχρονία αποτελεί μία διαδικασία που επικυρώνεται θεσμικά εντός του πλαισίου μίας κυρίαρχης λογικής της αισθητικής και της πραγμοποίησης του έργου τέχνης; Οπότε εγείρεται το ερώτημα: τι είναι σήμερα ένα έργο τέχνης;