Εκδίδοντας τα "Recital", πρόθεσή μας είναι να καλύψουμε με κομμάτια το ρεπερτόριο κυρίως των μικρών τάξεων της κιθάρας (Προκαταρκτική, Κατωτέρα) αλλά και των μεγάλων τάξεων (Μέση, Ανωτέρα). Αν δεχθούμε πως η φοίτηση σε κάθε μια από αυτές τις τάξεις διαρκεί τρία χρόνια, τότε κάθε ένα από τα τεύχη αυτής της σειράς αντιστοιχεί κατά κάποιο τρόπο σε μια χρονιά. Κανείς βέβαια δεν δεσμεύεται να παίξει ή να διδάξει τα συγκεκριμένα κομμάτια στην ορισμένη χρονιά, αφού οι ικανότητες και η επίδοση των μαθητών διαφέρουν σημαντικά. Τα "Recital" δεν περιέχουν ούτε μια σπουδή, αφού έχουν εκδοθεί οι σημαντικότερες σπουδές της κιθάρας με την ίδια παιδαγωγική λογική από τον ίδιο Εκδοτικό Οίκο (Concert Studies 1, 2, 3, 4).

Τα έργα που περιέχουν, άλλα πρωτότυπα και άλλα διασκευασμένα, προέρχονται από όλες τις μουσικές περιόδους. Ξεκινούν από τον 16ο και φθάνουν στον 20ό αιώνα.

Ιδιαίτερα, τα " Recital Νο 1 και Νο 2 χωρίς να είναι μέθοδοι (όπως και τα υπόλοιπα Recital άλλωστε), προορίζονται να παίξουν και ρόλο εκπαιδευτικό, αφού τα κομμάτια που περιέχουν -τοποθετημένα παιδαγωγικά- μπορούν να λύσουν πολλά από τα τεχνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος μαθητής της κιθάρας.

Αποτελούνται από δύο μέρη. Το πρώτο περιλαμβάνει κομμάτια για σόλο κιθάρα, ενώ το δεύτερο διασκευές κομματιών και τραγουδιών απ' όλο τον κόσμο, για δυο κιθάρες. Κυρίαρχο ρόλο (κυρίως στα ντουέτα του Β' μέρους) έχει η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Είναι απαραίτητο για τις νεώτερες γενιές να γνωρίσουν, να διδαχθούν και να αγαπήσουν το έργο του κορυφαίου συνθέτη του 20ού αιώνα.

Η πρώτη κιθάρα (μελωδία) είναι σχεδόν πάντα μονοφωνική και παίζεται υποχρεωτικά από τον μαθητή. Η δεύτερη, κάπως πιο δύσκολη, προορίζεται για το δάσκαλο ή κάποιον μαθητή πιο προχωρημένο.

Παράλληλα κρίθηκε σωστό να συμπεριληφθούν ορισμένα βιογραφικά στοιχεία συνθετών, των οποίων τα έργα περιέχονται στα "Recital", με σκοπό να συμπληρωθούν οι γνώσεις των μαθητών. Θέλω να ευχαριστήσω τον Κώστα Παπαγρηγορίου και τον Χαρίλαο Νάκα που ανέλαβαν με τόλμη το ρίσκο μιας τέτοιας προσπάθειας καθώς και τον Δημήτριο Ντούλια που χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μια τόσο φιλόδοξη έκδοση.

Έτσι υλοποιήθηκε μια ιδέα που μου είχε γίνει έμμονη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή ακόμα που άρχισα να διδάσκω.